EMPIRIA NO.6 / KONRAD ŻUKOWSKI
PL Jest jednak jeszcze jedna rzecz, która, jak sądzę, mogła być prawdziwą inspiracją serii zdjęć „Pickelhaube”. To hipoteza, że młody artysta Konrad Żukowski, tak bardzo zafascynował się Ernstem Ludwigiem Kirchnerem, iż przez pewien czas poczuł się wręcz opętany pragnieniem „wcielenia się” w niemieckiego malarza. Jego obrazy, odkąd „odkrył” Kirchnera, nabrały ciężaru i emocjonalnej intensywności, nieobecnych we wcześniejszych pracach twórcy. Artysta zwrócił się także ku innym mediom – rzeźbie i fotografii. Być może jest to spowodowane jego tęsknotą za skomplikowanym, kanciastym, bluźnierczym, chorowitym i niebezpiecznym światem przeszłości, gdzie stawka była wyższa niż pieniądze czy sukces, a niebezpieczeństwo było realne. W swojej intuicji – także jeśli chodzi o bardziej groźne implikacje powrotu do roku 1914 – może mieć on rację.
Fragment tekstu Agaty Pyzik Love & War Trauma and transformation in the work of Konrad Żukowski and Ernst Ludwig Kirchner w publikacji Empiria no. 6 Konrad Żukowski
ENG There’s one more thing though, which I sense might have been th e real inspiration behind the Pickelhaube photo-series. It is the hypothesis that the young artist, Konrad Żukowski, has become so fascinated by Ernst Ludwig Kirchner that, for a while, he’s become possessed by wanting to be him. His paintings, since he “discovered” Kirchner have gained the gravitas and emotional intensity they never had before. He has also turned to other media – sculpture and photography. It is perhaps because he yearns to the complicated, angular, blasphemous, sickly and dangerous world of the past, where more than money or success were at stake and the danger was real. And in his intuition – also regarding the more menacing implications of returning to 1914 – he might not be wrong.
An excerpt from Agata Pyzik’s text Love & War Trauma and transformation in the work of Konrad Żukowski and Ernst Ludwig Kirchner in Empiria no. 6 Konrad Żukowski
